Przysięga Hipokratesa

„Gdzie jest miłość do człowieka, [tam] jest miłość do sztuki [medycznej]”
ἢν γὰρ παρῇ φιλανθρωπίη, πάρεστι καὶ φιλοτεχνίη
(W.H.S. Jones, “Hippocrates Collected Works”, I. VI,
Harvard University Press, Cambridge, USA 1923, s. 321

Zdaniem Hippokratesa … medycyna powinna być traktowana jako τέχνη, które można tłumaczyć jako biegłość, kunszt, umiejętność, rękodzieło, rzemiosło, sztukę,
ewentualnie jako coś, co jest zgodnie z zasadami sztuki. Tą prawdziwą τέχνη, co w tym wypadku prawdopodobnie powinno się tłumaczyć jako umiejętność, nabywa się dzięki bezpośredniej obserwacji pracy lekarza i własnej pracy pod obserwacją lekarza. To zdobyte doświadczenie i badania powinny stanowić jej podstawę.
Medycyna nie powinna posługiwać się hipotezami, uogólnieniami czy domysłami. Jej podstawą powinny być doświadczenie i badania. Z chorym powinno rozmawiać się o jego chorobie, bowiem nikt bardziej od cierpiącego na daną przypadłość nie zrozumie jej istoty.