Starożytne DNA (aDNA) wzbudzało kontrowersje, od chwili pozyskania go od wymarłego praprzodka podgatunku zebry equus quagga quagga w 1984 roku. Pierwotnie do uzyskania sekwencji DNA stosowano klonowanie, ale preferowaną metodą stała się amplifikacja DNA metodą PCR. Istnieje wiele powodów antropologicznych i epidemiologicznych przemawiających za atrakcyjnością analizy aDNA. Oprócz filogenetyki i genetyki populacji, dzięki szczątkom zwierząt i roślin możemy poznać wczesne praktyki rolnicze, a pradawne odchody (koprolity) dostarczają informacji o zdrowiu naszych praprzodków i ich odżywianiu… W 1993 roku Spigelman i Lemma opublikowali pierwsze odkrycie aDNA w ludzkim patogenie drobnoustrojowym. Wykorzystano próbki archeologiczne od ludzi, u których zdiagnozowano gruźlicę. → ZOBACZ WIĘCEJ w artykule TUBERCULOSIS: FROM PREHISTORY TO ROBERT KOCH, AS REVEALED BY ANCIENT DNA